Dag 23: Alzingen – Bergen op Zoom

De laatste nacht is bij ons altijd extra onrustig en dat is nu niet anders en we staan om 6:50 uur op. Als wij gaan douchen, is de camping nog in rust.

Omdat we om 8:00 uur gelijk weg willen, eten we cracottes als ontbijt en dat smaakt altijd. Terwijl Marijke ze klaar maakt, maak ik de caravan op orde, zodat we na het eten gelijk weg kunnen.

We nemen afscheid van Helma en Gerard en even na 8:00 uur gaan we op weg voor de laatste 300 kilometer van deze vakantie.

Heet is nog redelijk vochtig en het duurt even voordat de caravanspiegels droog zijn.

Helma en Gerard pakken straks de A25 naar Luik, want voor hen is het via Eindhoven naar Tilburg rijden, logischer dan via Antwerpen en Breda.

Het is redelijk rustig onderweg en we schieten dan ook flink op. Af en toe is het bijzonder mistig, maar dat duurt nooit lang en dan schijnt de zon vervolgens weer.

Hoe dichter we in de buurt van Brussel komen, hoe drukker het wordt, maar dat is logisch en we zijn al blij dat het niet later op een doordeweekse dag is.

Om 11:15 uur rijden we Nederland weer binnen.

Even na 11:30 uur zijn we weer thuis en als ik de fiets van de caravan heb gehaald, kan deze op zijn plek op de oprit gezet worden en begint het uitpakken en wordt de eerste was gedraaid.

Om 17:30 uur rijden we naar Dierenpension Hoevekestein in Wouw om onze grote vriend op te halen en die is, zoals altijd, bijzonder blij om ons weer te zien.

       

We hebben deze vakantie 2.752 kilometer gereden.

Dag 22: Karlsruhe – Alzingen (L)

We staan vandaag even voor 7:30 uur op en na het douchen haal ik de bestelde en betaalde broodjes op. Na het ontbijt was ik even af en binnen no time is alles opgeruimd.

Het moet zelfs nog 9:00 uur worden als we de camping afrijden en we hoeven vandaag maar 230 kilometer te rijden naar onze eindbestemming in Luxemburg .

De rit voert ons over de B10 en dan weer verder over de A8 en levert zo waar geen enkel probleem op.

       

We schieten lekker op en als we zo kunnen blijven doorrijden, komen we tussen 12:00 uur en 12:30 uur op de camping aan.

We gaan in Luxemburg oud-collega Gerard Haverlach en zijn vrouw Helma ontmoeten; zij zijn op de terugweg uit Frankrijk. Als het net zo druk is als 2 maanden geleden, zullen we voor hen een plekje reserveren.

Het is 11:45 uur als we Luxemburg binnen rijden. Volgens het navigatiesysteem hebben we nog ongeveer 25 minuten voor de boeg.

We rijden door het dorpje Schwalbach en daar zijn aan beide zijden van de straat meerdere tankstations en de prijs van een liter diesel is bij al die stations gelijk, namelijk € 0,935.

Het is 12:10 uur als we bij de camping aankomen. Jammer genoeg zijn we 10 minuten te laat en zullen we tot 14:00 uur geduld moeten hebben, want dan gaat de receptie pas weer open. We besluiten in de caravan een broodje te eten en wat te gaan lezen.

Om 13:00 uur wordt er op de caravan geklopt en als ik open doe, staan Helma en Gerard daar, met hun fiets . Zij zijn dus gisteren al aangekomen en omdat het zulk slecht weer was, waren ze eigenlijk van plan geweest om door te rijden, maar gelukkig hebben ze dat niet gedaan. Helma nodigt ons gelijk uit voor de koffie en daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen .

Het is 13:45 uur als ik de caravan die voor ons stond, het terrein op zie rijden, dus ik spurt naar de receptie en de beheerder doet zo waar een keertje niet moeilijk , waardoor ik binnen enkele minuten ook weer terug ben. Omdat er wat regen in de lucht zit, gaan we bij onze caravan onder de luifel zitten.

Het is vreselijk gezellig en we zitten al snel aan de borrel, worst en toastjes met Franse kaas.

We zijn het er snel over eens dat we vanavond lekker uit eten gaan. Omdat we deze keer vanaf de andere kant het dorp zijn binnen gekomen, hebben we nu pas gezien dat daar een Brasserie zit en een pizzeria.

Gerard en ik willen beide nog tanken, voordat we morgen gaan rijden en besluiten dat eerst even te doen, voordat we ‘te veel gedronken’ hebben.

We waren niet de enige die wilde tanken, maar al met al zijn we ook zo weer klaar.

Om 19:30 uur lopen we naar de Brasserie en die blijkt van een Italiaan te zijn en op de kaart prijkt dan ook een aantal Italiaanse specialiteiten, maar wij besluiten alle 4 om te gaan voor de entrecote met friet en sla. We bestellen er een fles Bardolino bij en laten het ons goed smaken.

              

              

Het loopt inmiddels tegen 22:00 uur als we teruglopen naar de caravan en we zijn het er allemaal over eens dat het uitzonderlijk gezellig was en dat dit thuis, zeker voor herhaling vatbaar is.

Dag 21: Biberwier – Karlsruhe (D)

We staan vandaag om 7:30 uur op en als ik gedoucht heb, haal ik de bestelde broodjes op.

Omdat de zon nog achter de bergen schuil gaat, is het best nog wel fris en daarom ontbijten we vandaag in de caravan.

Na het ontbijt, hoeven slechts de stoelen en de tafel naar binnen en kunnen we op weg.

Reisdoel is vandaag Karlsruhe en dat is een ritje van 320 kilometer. Inmiddels schijnt de zon en belooft het een aardige dag te worden.

We genieten onderweg in de diverse dorpjes van de bloemenpracht, waarmee bijna elk huis versierd is.

Het landschap dat aan ons voorbij trekt, blijft ook prachtig.

Mede omdat de diesel in Oostenrijk goedkoper is dan in Duitsland, gooi ik de tank nog even vol. In het tankstation wemelt het van de Chinezen en blijkbaar is het fenomeen ‘in de rij gaan staan en op je beurt wachten’ daar nog niet doorgedrongen , maar als ik het in mijn beste Chinees aan hen duidelijk maak, snappen ze de boodschap  .

We zijn nog niet koud weer onderweg, of ik krijg de waarschuwing dat de bandenspanning rechts voor niet goed is en als ik een parkeerplaats gevonden heb en een en ander controleer, kan ik niets vinden. Ik stel de computer opnieuw in en dan gaan we weer op weg. Mocht er echt iets aan de hand zijn, dan krijg ik vanzelf opnieuw een waarschuwing.

In tegenstelling tot de heenreis, is er nu bij Füssen geen enkel oponthoud en kunnen we zo door rijden.

Het is inmiddels 10:15 uur en we zullen naar verwachting ergen rond 14:30 uur in Karlsruhe aankomen. Nu krijg ik een melding om het oliepeil te controleren en als ik dat doe, blijkt er wel wat olie bij te kunnen; gelukkig heb ik altijd een liter olie bij me en nadat de olie is aangevuld, kunnen we verder rijden.

Het wordt gaande weg steeds drukker en er zijn op de A8 diverse ‘baustellen’ en die zorgen voor wat vertraging, maar we hoeven nergens echt stil te staan.

Het loopt inmiddels tegen 13:00 uur als we in de buurt van Stutgart komen.

Hier staat de andere kant op een file van meer dan 10 kilometer . Onze kant uit staat een file van 3 kilometer en even verderop een file van 4 kilometer, maar het navigatiesysteem geeft een alternatieve route, die weliswaar 13 kilometer langer is, maar waar we geen last hebben van beide files.

Het is even na 14:00 uur als we Karlsruhe binnen rijden.

Op weg naar de camping, is er nog gelegenheid om te tanken, maar omdat we morgen in Luxemburg zijn, waar de diesel minder dan 1 euro kost, besluit ik om niet meer dan een paar liter te tanken. We hebben, met de diverse omleiding vandaag bijna 350 kilometer gereden.

Het is 14:20 uur als we op de camping aankomen. De receptie is uitsluitend geopend van 15:00 uur tot 20:00 uur en dus moeten we even geduld hebben .

Om 15:00  uur krijgen we te horen dat we zelf een plekje mogen uitzoeken en dan ons moeten aanmelden. W kiezen plekje 21 uit en ik meld me aan en betaal gelijk. Ook bestel ik voor morgen 6 broodjes, die dan vanaf 7:30 uur klaar zullen liggen.

Op weg naar de camping kwamen we langs een Biergarten en dat blijft natuurlijk leuk om daar dan even iets te gaan drinken. Bij de receptie geeft men mij aanwijzingen, hoe we binnen door kunnen lopen.

‘

Het is nog net geen 17:30 uur als we daar aankomen en wat blijkt, ze zijn pas open vanaf 17:30 uur .

Als ik binnen ga vragen of we buiten een biertje kunnen drinken, krijg ik te horen dat de Biergarten gesloten is . Ik vraag of het dan mogelijk is dat ik het zelf binnen haal en dat we het dan buiten opdrinken, maar dat moet de serveerster eerst aan haar chef gaan vragen . Uiteindelijk zegt ze: “Ach wat maakt het ook uit? Wat voor bier wilt u?” en ik bestel voor Marijke een klein biertje van de tap en neem zelf een Hefe Weissen.

Het smaakt zo lekker, dat we er samen nog eentje nemen .

We lopen even na 19:00 uur terug naar de camping, waar we buiten nog even lekker lezen.

Om 20:00 uur gaan we naar binnen, waar we het restant van de pastasalade, die Marijke eerder had gemaakt, opeten. We kijken nog een serie en gaan tegen 23:00 uur slapen.

Dag 20: Caldonazzo – Biberwier (A)

Zoals bijna altijd als we richting huis gaan, slapen we beiden niet goed en zijn we al vroeg wakker. Ik maak van de gelegenheid gebruik om alvast de TV te vergrendelen en alle opladers van de iPhones, iPod en iPads weg te bergen, waarna we om 7:30 uur richting douche lopen. Het is pas 7:50 uur als ik bij het winkeltje aankom en dat gaat klokslag 8:00 uur pas open .

Vandaag neem ik 5 spaghata’s, waarvan we er nu 2 opeten en we maken er 3 klaar voor onderweg.

Er hoeft niet veel te gebeuren, maar het ijskastje moet onder anderen in de auto en terwijl ik me daarmee bezig houd, laat ik Marijke rustig met haar iPad in de zon zitten; dat heeft ze gewoon verdiend .

Ik leeg de vuilwatertank, sluit de luiken, maak de luifel schoon en berg de tafel en vervolgens de stoelen op. Daarna maken we samen nog even een toiletstop en dan kan de caravan achter de auto.

Omdat we tussen 2 bomen staan, is het van belang om samen goed te kijken of tijdens de manoeuvres geen takken en/of bomen raken. Met de uitstekende hulp van Marijke, lukt dat prima .

Het is 10:00 uur as we op weg gaan. De zon schijnt uitbundig en het is al 21º C.

Om 10:30 uur zijn we bij het tolstation, waar we een kaartje trekken en dan realiseer ik me dat ik het Oostenrijkvignet nog niet op het raam heb geplakt, maar ook liggen de paspoorten nog in de caravan én, wat me nog nooit eerder gebeurd is, ik heb de dakluiken vergeten te sluiten en dus kies ik voor een korte tussenstop .

Een paar minuten later vervolgen we onze weg. Het einddoel is Camping Biberhof, in Biberwier (Oostenrijk) en dat is slecht 265 kilometer.

We hebben gelukkig weinig last van het inhaalverbod voor auto’s met aanhanger, omdat de vrachtauto’s voor ons, er goed de vaart in hebben.

De rit blijft voorspoedig verlopen en even na 12:00 uur, verlaten we de tolweg; de kosten bedroegen € 13,80 voor categorie 3, waar auto met caravan onder valt.

Even voor 12:30 uur rijden we Oostenrijk binnen.

We rijden vervolgens Innsbruck voorbij en dat is natuurlijk best een grote stad. Vervolgens verandert het landschap; de dalen worden breder en je ziet meer kale bergtoppen.

Om 13:15 uur verlaten we de snelweg, richting Biberwier en worden dan gelijk geconfronteerd met een baustelle, waardoor er maar één rijstrook beschikbaar is.

Ik heb het geluk als eerste bij het stoplicht te staan en dat betekent dat ik redelijk door kan rijden en ook nog wat van de prachtige omgeving kan meepakken.

En dan wordt het allengs drukker. Mogelijk dat de diverse haarspeldbochten daar debet aan zijn; ik heb geen idee .

En dan zijn we om 14:00uur op onze eindbestemming. De receptie is tot 14:30 uur gesloten, maar er hangt een briefje dat je zelf een plak mag uitzoeken. Marijke en ik lopen even over de camping, die voornamelijk bestaat uit stacaravans en vinden een prima plekje en als wij ons geïnstalleerd hebben, is het inmiddels 14:30 uur .

Als ik me heb aangemeld en gelijk heb afgerekend, bestel ik broodjes voor morgen en lopen Marijke en ik even naar het restaurant dat aan de overzijde van de weg ligt.

Voor we daar zijn, komen we eerst langs diverse paarden en daar wil Marijke altijd even kijken en tegen ze praten .

We besluiten om vanavond niet uit eten te gaan, maar de pastasalade te eten, die Marijke gistermiddag gemaakt heeft.

We drinken samen wat en terwijl ik het blog vast in orde maak, krijg ik een berichtje van oud-collega Gerard Haverlach. zij zijn vanuit Frankrijk onderweg naar Nederland en als alles goed gaat, zullen we elkaar op vrijdag treffen op de camping Bon Acceuil in Luxemburg.

Omdat het snel afkoelt, eten we in de caravan, waar we nog een serie kijken.

       

De reis met het vele draaien en keren in de bergen, heeft me moe gemaakt en af en toe vallen mijn ogen dicht . We gaan dan ook om 23:15 slapen.

Dag 19: Caldonazzo – Calceranica Al Lago

Vandaag staat voor een deel in het teken van het klaar maken voor vertrek morgen. We hebben niet heel veel op te ruimen en we beginnen, zoals elke dag, met een lekker ontbijt.

Voordat ik mijn mountainbike op het fietsenrek ga zetten, ga ik voor de laatste keer deze vakantie een rondje rondom het meer maken en dat levert, met ander licht, toch weer andere foto’s op .

      

Ik ben om 10:45 uur weer terug op de camping en ga me snel douchen, want daarna wil ik gaan afrekenen. Je kunt tussen 10:00 en 12:00 uur of tussen 17:00 en 19:00 uur afrekenen, waardoor anderen daar weinig tot geen last van hebben. Als ik bij het kantoortje kom, ben ik direct aan de beurt en 5 minuten later is alles al achter de rug.

Als we vervolgens van de zon willen gaan genieten, begint het te regenen; eerst  zachtjes, maar geleidelijk steeds harder . Dat is niet wat we op onze laatste (mid)dag willen. Vreemd genoeg blijft de zon, de hele tijd terwijl het regent, gewoon schijnen. Noodgedwongen eten we onze boterham onder de luifel.

Omdat ik gisteren in plaats van bruisend water, plat water heb meegenomen, willen we vanmiddag even snel naar de Coop en daar schijnt vlakbij ook een Pinautomaat te zijn. Het is inmiddels opgehouden met regenen en, anders dan in Nederland, is het gelijk daarna al weer aangenaam .

Als we net voor 15:30 uur bij de Coop aankomen, gaat deze net weer op. Ik pak 2 flessen bruisend water en reken 52 eurocent af, waarna we op zoek gaan naar de Pinautomaat en die vinden we zonder problemen.

Als het nu ook nog lukt om te tanken, is uiteindelijk alles geregeld wat ik wilde . En zo waar vind ik een tankstation, waar voor een redelijk normale prijs (€  1,274 per liter) getankt kan worden en dat wordt voor die prijs ook nog eens voor je gedaan .

Na het tanken rijden we terug naar de camping, waar we uiteraard eerst de trein weer moeten laten passeren.

Terug op de camping genieten we van de zon en een hapje en een drankje; het is tenslotte onze laatste avond hier in Italië

      

Om 19:15 uur lopen we op ons gemak naar het restaurant Al Pescatore, waar we deze vakantie al 2 keer eerder prima gegeten hebben. We komen langs deze luxe workout ruimte met zicht op het meer. Ook is er een jacuzzi  aanwezig.

In het restaurant krijgen we gelijk brood en olie en als de kaart gebracht is, krijgen we weer een (gratis) glas prosecco. We bestellen een ½ liter Aqua frizante en een ½ liter rosé.

Omdat het de laatste avond hier is, besluiten we geen voorgerecht te nemen, maar een niet al te groot hoofdgerecht en misschien is er dan nog ruimte voor een toetje . We kiezen beide voor de spies met verschillende soorten vlees. Op het bord blijken het echter 2 spiesen te zijn .

       

Het lukt mij om het vlees en de groente op te krijgen, maar dat lukt Marijke dus niet. Omdat de ober ons rustig laat genieten van onze rosé, ontstaat er toch ruimte voor een dessert. Marijke gaat voor de panna cotta met bosvruchten en ik voor de huisgemaakte tiramisu.

              

Het smaakt net zo lekker, als dat het er uit ziet .

Als ik heb afgerekend, vraagt de ober of we soms een limoncello of een sorbetto willen? Marijke gaat voor de sorbetto en ik neem een glaasje limoncello.

Het is inmiddels 22:00 uur als we op de camping terug zijn. We drinken nog een kopje thee en koffie, kijken nog een aflevering van Witse en om 23:00 uur houden we het voor gezien.

Buonanotte e domani (Welterusten en tot morgen) .

Dag 18: Caldonazzo – Calceranica Al Lago – Bosentino – Pergine Valsugana

Vandaag een heerlijk dagje luieren. We moeten nog wel wat boodschappen doen, maar de Eurospin is pas om 15:00 uur weer open, dus genieten we nu nog maar van de zon en met het laatste restje prosecco van La Dolce Vita.

       

        

Omdat de volle zon voor Marijke nu te warm is, gaat zij wat meer in de schaduw zitten .

Er vertrekken nu elke dag meer caravans en campers, dan dat er voor in de plaat terug komen, maar dat kan ook bijna niet anders. De meeste campings hier in de buurt sluiten vandaag of morgen het seizoen af.

Na de lunch ga ik nog even een rondje rondom het meer fietsen en hoewel er weinig treinen rijden, mag ik weer voor  de gesloten bomen wachten .

Het is inmiddels 14:30 als ik het noordelijke puntje van het meer bereik.

Voor ik een van de tunneltjes in ga, doe ik mijn achterlicht aan,  maar om te controleren of hij het ook echt doet, moet ik toch echt even afstappen .

       

Terug op de camping, ga ik me lekker douchen en spoel ik gelijk mijn wielerkleding uit.

Het is uiteindelijk 16:00 uur als we naar de Eurospin rijden.

Drie kwartier later staan we met alle boodschappen buiten en rijden we nog even naar de Coop voor een paar flessen prosecco.

Omdat ik eigenlijk nog even geld wil pinnen en de tank vast wil volgooien, zoeken we een geldautomaat, maar daar waar er volgens het navigatiesysteem een moet zijn, blijkt alleen een sigarettenautomaat (wist niet eens dat die dingen nog bestonden, maar ja, wij roken dan ook al bijna 30 jaar niet meer ).

Ik klik op de volgende geldautomaat in het navigatiesysteem en zo rijden we gaandeweg omhoog naar Bosentino, maar ook hier geen geldautomaat te vinden .

De straatjes worden steeds nauwer en Marijke is er op enig moment van overtuigd dat we ergens niet door heen kunnen, maar blijkbaar zie je dat op de rechter voorstoel anders, dan vanaf de bestuurdersstoel. als we het dorpje uit zijn, wordt de weg niet breder, maar gelukkig zijn er meerdere plekken waar 2 auto’s elkaar kunnen passeren.

Het uitzicht op het Lago di Caldonazzo is in elk geval adem benemend.

Hoewel we de afgelopen dagen een aantal tripjes rondom het meer gemaakt hebben, is deze route weer geheel nieuw voor ons, maar zeker de moeite waard.

Het loopt inmiddels tegen 18:00 uur aan, als de weg weer naar beneden gaat.

We hebben nog steeds geen geld gepind, maar onverwacht toch weer een leuke middag gehad. Het is 18:30 uur als we weer op de camping terug zijn, waar Marijke een glaasje rode wijn neemt en ik een lekkere ijskoude Moretti Zero.

We eten vanavond rijst met Babi Pangang, maar omdat het al donker wordt en de temperatuur snel daalt, besluiten we om in de caravan te koken en zo zitten we om 20:30  uur aan ons avondeten en na nog 2 series gekeken te hebben, gaan we om 23:45 uur slapen.

Dag 17: Caldonazzo

Vandaag staat er een rust(ige) dag op het programma en na het ontbijt, als de afwas is opgeruimd en het bed is opgemaakt, maak ik de verslagen van dag 15 en 16 in orde en daarna is het tijd voor koffie. Heel af en toe verwennen we onszelf en vandaag is dat een keer iets bij de koffie. Het is een ‘donut’, die gevuld is met pudding en die wordt natuurlijk wel eerlijk gedeeld .

       

We hebben gisteren bij de Coop een fles prosecco meegenomen en deze is ondertussen koud genoeg om als aperitief voor de lunch, gedronken te kunnen worden .

De lunch bestaat vanmiddag uit een broodje en daarna eten we de resterende meloen met prosciutto en dat laten we ons goed smaken.

We genieten deze middag van de zon, maar tegen 15:00 uur begint het te onweren en daal de temperatuur rap, waardoor we weer onder de luifel gaan zitten.

Dit geeft mij in elk geval de mogelijkheid om de verlichtingset voor mijn mountainbike, die ik van de week bij de Lidl heb gekocht, te gaan monteren. Bij de volgende rit door die donkere tunneltjes, heb ik in elk geval nu licht .

Tegen 16:00 uur begint het ineens ontzettend hard te regenen en zakt de temperatuur tot ongeveer 22º C .

Om niet de hele dag voor de caravan te (blijven) zitten, besluiten we rond 17:30 uur een wandeling te gaan maken. we lopen langs het Lago di Caldonazzo, richting het restaurant Il Pescatore.

Daarna lopen we richting de weg, die achter onze camping langsloopt. Al met al toch een wandeling van bijna 4 km.

Het avondeten bestaat vanavond uit een pizza, die we, omdat het inmiddels buiten echt niet aangenaam meer aanvoelt, in de caravan op eten.

We kijken nog wat series en om 23:00 uur gaan we slapen.

Dag 16: Besenello – Folgaria – Rovereto

We ontbijten, zoals elke dag, buiten in het zonnetje . Daarna ruim ik de caravan op  en drinken we koffie (ik) en thee (Marijke).

Op de planning staat voor vandaag een tripje naar Rovereto. Waarom Rovereto? Omdat ik een richting wil hebben, waar we naar toe gaan, zodat ik, tijdens het rijden, ook kan genieten van de omgeving. Om er zeker van te zijn dat we niet op de snelweg belanden, beginnen we met het navigatiesysteem te vertellen dat we de snelweg willen mijden .

Het is uiteindelijk 10:15 uur als we vertrekken en ik heb eindelijk de gelegenheid om met eigen ogen de mooie schildering op een van de huizen te zien, waar Marijke me al diverse keren op heeft gewezen.

Ik zie op het scherm van de navigatie, dat het begin van de route ons voert naar Centa San Nicolo, waar we vorige week ook al waren, alleen rijden we nu via een andere weg.

Er is zo veel moois te zien, dat ik regelmatig stop en die arme Marijke wordt er, zoals ze zegt, ‘een beetje simpel’ van .

De weg waar we rijden is op zichzelf al mooi, maar de diverse vergezichten zijn ronduit prachtig.

Langs de kant van de weg zien we een rotspartij, waarvan bijna niet is voor te stellen dat dit op natuurlijke wijze zo geworden is. Het lijkt wel machinaal bewerkt en in plakken gesneden. Ik neem een stuk steen mee voor in onze rotstuin, waar we vanuit diverse landen, meegebrachte stenen verzamelen.

We passeren diverse dorpen, zoals Besenello en overal mag je maar 50 km/u en bijna in elk dorp staat een geautomatiseerde radar (zie grote foto hieronder: oranje paal aan de rechterzijde van de weg).

Het rijdt heerlijk relaxed en iedere keer als er een auto of motor achter me opduikt, zoek ik een plekje om even te stoppen, zodat ze er voorbij kunnen.

Vanuit de verte zien we het Castel Beseno al liggen. Dit kasteel is de grootste vesting van Trentino: de burcht beslaat de hele top van de heuvel naast de rivier op de kruising met de vallei die naar Folgaria voert. Na restauratie wordt het Castel Beseno tegenwoordig ook gebruikt als theater voor historische opvoeringen en taferelen.

De weg is zo waar redelijk recent geasfalteerd en op bijna alle plaatsen voorzien van vangrails.

Het is is bijna 12:30 uur als we uiteindelijk in Rovereto aankomen.

We hebben vrij snel een parkeerplaats gevonden en, zoals vaker in Italië, hoef je tussen 12:30 en 14:30 uur geen parkeergeld te betalen. Omdat ik geen trek heb in een parkeerboete en gewoon rustig wil kunnen eten, besluit ik  gewoon de parkeerautomaat te vullen en voor € 1,55mogen we tot 16:00 uur blijven staan.

Het eerste waar we ‘tegen aan lopen’, is een markt met lokale producten.

       

De meeste winkels zijn gesloten tussen 12:30 en 15:30 uur, maar dat maakt ons niet uit, want daar kwamen we toch niet voor .

       

Er zijn hier erg veel poortjes en dat vind ik altijd leuk om te fotograferen en het is helemaal fijn, als dat af en toe kan, zonder dat er mensen op staan .

Als we onder de laatste poort doorlopen, komen we bij een soort van gracht. Het riviertje dat daar stroomt, is grotendeels droog gevallen.

We lopen terug naar een terras dat we al eerder hebben gezien en dat er gezellig uitzag. Het is niet echt een restaurant, maar een caffetteria, La Caffeterria Bontadi.

Jammer genoeg is er geen plekje in de schaduw, maar we gaan, mede gelet op de tijd, toch maar zitten. Even later staat er een stel op en kunnen we alsnog in de schaduw zitten.

       

We bestellen een fles water en nemen allebei een lekker glas prosecco.

Als er naast ons, weer mensen hebben afgerekend en weg gaan, is er een brutale mus, die zich gelijk op de achtergebleven kruimels stort.

Marijke bestelt de carpaccio salmone, die geserveerd wordt met flinterdunne plakjes appel en ik neem de toast vaticani, een tosti met sla, ham, tomaat en mozzarella.

Het smaakt allemaal weer heerlijk en als ik heb afgerekend, lopen we nog een stukje verder en komen we dit, werkelijk schitterende, bankgebouw tegen. Onder de poortjes is zelfs een geldautomaat aanwezig.

We lopen nog een stukje verder, maar komen geen winkels of zo meer tegen en besluiten dan maar terug te gaan naar de auto. Op dat moment ziet Marijke een Gelateria, waar we blijkbaar zojuist langs gelopen zijn, zonder dat dit is opgevallen en we gaan naar binnen om een ijsje uit te zoeken.

Marijke neemt Crema Noccioli en ik ga voor de Tiramisu. Ik kan met geen pen, maar ook niet met het toetsenbord beschrijven hoe goddelijk lekker dit ‘ijs’ smaakte, maar het was erg lekker .

Het is nog geen 14: 30 uur als we in de auto stappen. Het parkeergeld blijkt uiteindelijk niet nodig te zijn geweest, maar zoals al gezegd, neem ik liever geen risico. Ik stel het navigatiesysteem in op onze camping en kies voor de kortste weg, zodat we ook nu de snelweg vermijden.

Voor ons rijdt kilometers lang een Italiaan niet harder dan 50 km/u en als de gelegenheid zich voordoet, haal ik deze, ondanks de doorgetrokken streep, in; ik heb mijn rijstijl inmiddels, als ik dat nodig vind , aan de Italianen aangepast .

Ik laat af en toe weer een aantal auto’s passeren, zodat ik steeds de weg voor me, zo veel mogelijk, vrij heb.

We rijden wederom een andere route dan vanochtend en vorige week en dat is natuurlijk wel zo leuk.

Voordat we naar de camping gaan, maken we nog even een stop bij de plaatselijk Coop om wat boodschappen te doen.

Op de camping aangekomen, is de temperatuur wat gezakt en krijgen we zelfs even wat onweer en een kortdurend regenbuitje over ons heen.

Marijke geniet van een Aperol Spritz, die we zojuist gekocht hebben en ik houd het bij een alcoholvrij biertje.

       

Het is inmiddels 19:30 uur als de temperatuur zo ver gedaald is, dat zelfs ik het nu niet aangenaam meer vind om buiten te blijven zitten en zo eten we ons broodje met gebakken ei uiteindelijk in de caravan.

Na het eten, kijken we wat series en om 11:15 uur houden we het voor gezien.

Het was wederom een fantastische dag .

Dag 15: Caldonazzo

Vandaag staat weer een rustige dag op het programma, maar dat betekent niet dat er niks gedaan hoeft te worden . Na het ontbijt, ruim ik de boel op, was ik af en maak het bed op; kleine moeite en binnen 10 minuten gedaan.

We genieten, voor dat we gaan lunchen, van het zonnetje. De lunch bestaat vandaag uit broodjes met de laatste, van de BBQ overgebleven, spiesjes en dat gaat er prima in.

       

       

Na de lunch kleed ik me om en fiets ik een rondje om het Lago di Caldonazzo, waarbij ik af en toe even stop om een foto te maken. Zo moet ik bijvoorbeeld wachten voor de gesloten spoorwegovergang, maar dat geeft me alle tijd om een foto van de naderende trein te maken.

Onderweg loopt de ketting, na verkeerd schakelen, vast en dat levert 2 handen op die onder de kettingsmeer zitten . Ik maak ze zo goed als mogelijk schoon in het gras, maar ze blijven zwart en plakkerig .

Op de terugweg, richting Levico Terme, moet ik door een aantal tunneltjes en die zijn best wel donker en Italiaanse automobilisten staan nu niet bepaald bekend om hun defensieve rijden .

Terug op de camping, ga ik lekker douchen en genieten we samen van ‘lekker niks doen’.

Ons avondeten bestaat vanavond uit gevulde tortellini met een saus van knoflook, ui, trostomaten en pesto.

       

Nadat ik heb afgewassen, breng ik het plastic en de lege flessen weg en dat geeft mij gelijk de gelegenheid een foto te maken van de ondergaande zon.

De laatste paar dagen koelt het rond de klok van 20:00 uur snel af en dat is vanavond niet anders en de rest van de avond brengen we in de caravan door.

Dag 14: Trento

Er is vandaag een markt in Trento en dat combineren we met een bezoek aan de stad en uiteraard een lekkere lunch. Nadat we ontbeten hebben en de boel aan kant hebben, is het uiteindelijk 10:15 uur als we vertrekken. Het belooft een warme dag te worden.

We gaan van de snelweg af en moeten dan nog een paar kilometer door de stad rijden en precies dan komen we achter een tractor te rijden die niet harder gaat dan 30 km/u

Hoe dichter bij het centrum we komen, hoe drukker het wordt en parkeren zal een probleem worden. Even heb ik het gevoel in een wandelgebied terecht te zijn gekomen, maar dat blijkt gelukkig niet et geval; we kunnen uiteindelijk nog linksaf en het gebied weer uit.

We rijden nog een rondje en dan zie ik een parkeergarage waar zo waar nog plek is en we lopen over een bruggetje richting Piazza Duomo, waar de markt zich bevindt. Deze markt trekt publiek vanuit de hele regio en dat is goed te zien.

De markt bevindt zich als het ware op de stoep van de Duomo.

En dan staat daar zo maar een stel muzikanten klassieke muziek te spelen .

Als we rechtsaf slaan, zien we een winkeltje waar frozen yoghurt wordt verkocht en we besluiten om er eentje te halen. Marijke wil graag noccioli en ik ga voor de limone, maar bij de bestelling gaat iets mis, waardoor we één hoorntje krijgen met noccioli én limone en dat voor € 1,80

       

We lopen de diverse straatjes door en uiteindelijk kopen we voor € 5,- een kleedje voor op tafel bij de caravan en Marijke koopt een leuk truitje en dan is het inmiddels 12:30 uur.

Aan de Piazza Duomo wordt momenteel gewerkt, waardoor er grote hekken omheen staan en je dus jammer genoeg geen goede foto’s kunt maken . Het plein wordt omringd door het Palazzo Pretorio en de Duomo, die in de 13de eeuw in romaanse stijl is gebouwd, maar die uiteindelijk pas in 1515 is voltooid .

               

Het beeld op de 18de-eeuwse fontein is dat van Neptunus en de drietand die hij in zijn hand heeft (tridens), is een herinnering aan de Romeinse naam van de stad, Tridentum.

                  

We lopen langs het plein en komen langs leuke straatjes en pleintjes en overal zijn terrassen en die zitten goed vol.

Wij proberen bij het zoeken naar een leuke plek om te eten altijd om wat verder van het centrum af iets te vinden omdat daar meestal de (voor ons) leukere restaurants zitten, waar bij voorkeur weinig of geen toeristen komen . Zo vinden we op een pleintje verscholen, Osteria Il Capello en we besluiten daar te gaan lunchen.

              

We bestellen een fles water en bekijken de kaart. We willen niet te veel eten en misschien is er dan een keertje ruimte voor dolce na. Voor bij het eten bestellen we een droge rosé en dan krijgen we van het huis een bruschetta met pesto van aubergine.

               

We kiezen beiden voor de Piccoli canederli ai formaggi trentini con salsa pomodoro fresco e basillico. Dit is een streekgerecht van brooddeeg met 4 soorten kaas en overgoten met een saus van verse tomaten.

               

Het smaakt werkelijk verrukkelijk en is voor ons meer dan genoeg. We besluiten allebei nog een dolce te bestellen. Marijke kiest voor de bosvruchten met ijs en ik heb een soort van strüdel, overgoten met warme vanillesaus.

Het ziet er niet alleen geweldig uit, het smaakt ook geweldig . We bestellen 2 Café Americano en wat we nog niet eerder hebben meegemaakt, maar uiteindelijk bijzonder goed bevalt, is dat we in een grote kop, espresso krijgen en een kannetje heet water er bij, zodat je zelf, de sterkte van de koffie kunt bepalen.

Als we hebben afgerekend, is het inmiddels 14:15 uur en is de temperatuur opgelopen naar 32º C.

We besluiten op ons gemak nog een aantal straatjes door te lopen en dan richting de parkeergarage te lopen.

       

In de schaduw is het prima uit te houden.

       

En dan komen we uiteindelijk weer uit op de Piazza Duomo, waar het nu beduidend rustiger is dan vanochtend .

We komen nog een prachtig gebouw tegen met een sculptuur in het midden, prachtige pilaren en een beeld met waterpartij.

We slaan vervolgens linksaf en zien dan een Palazzo met aan weerszijden van de zware houten deur, prachtige beelden, Deze beelden worden door middel van een nauwelijks zichtbaar net, beschermd tegen met name duiven, maar natuurlijk ook nadere vogels.

       

               

Terwijl we verder richting de rondweg lopen, waar uiteindelijk ook de parkeergarage is, komen we diverse gebouwen en kerken tegen.

               

Als we bij het spoor zijn aanbelandt, moeten we wederom linksaf en dan moet de parkeergarage een paar honderd meter verder, aan onze linker hand zijn.

Voor bijna 5 uur parkeren, moet ik welgeteld € 2,40 afrekenen. We zitten vlakbij de snelweg en zijn in minder dan 30 minuten weer op de camping, waar we gelijk onze nieuwe aanwinst op tafel leggen. Marijke neemt een kopje thee en ik neem een kop koffie, waarna we lekker gaan lezen in de zon.

Aan het begin van de avond neemt Marijke een bittertje met bronwater neemt en ik een alcoholvrij biertje.

We eten om 20:30 uur in de caravan een broodje en hoewel we weinig tot niets doen, val ik om 21:00 uur zo maar in slaap . Uiteindelijk kijken we samen nog een aflevering van Witse en gaan we om 23:30 uur, ‘echt’ slapen .